Pożyczanie wydaje się prostą sprawą, są przecież od tego odpowiednie czasowniki, wystarczy przecież zapytać. Niestety, po angielsku to troszkę bardziej skomplikowane. Rzeczywiście są dwa podstawowe czasowniki, wiele osób nieświadomie stosuje je jednak zamiennie. Lend i borrow użyte w niepoprawnych kontekstach mogą prowadzić do nieporozumień. Chociaż oba dotyczą tej samej czynności, określają ją z dwóch różnych perspektyw.
Wyobraź sobie sytuację, w której masz książkę, a znajomy chce ją przeczytać. Wtedy lend the book, bo ją komuś dajesz na jakiś czas. Jeśli natomiast to Ty potrzebujesz tej książki, wtedy musisz ją borrow.
Jak stosować lend i borrow w codziennych rozmowach?
W praktyce oba czasowniki pojawiają się w prostych, codziennych sytuacjach. Kiedy chcesz pożyczyć komuś długopis, możesz powiedzieć:
I can lend you a pen.
Jeśli jednak to Ty potrzebujesz tego długopisu, użyjesz innego zwrotu:
Can I borrow a pen from you?
Zauważ, że struktura zdania zmienia się w zależności od tego, kto jest stroną pożyczającą, a kto otrzymującą. Takie detale właśnie budują poprawność językową i sprawiają, że rozmowa brzmi naturalnie.
Najczęstsze błędy związane z lend i borrow
Wielu uczących się angielskiego myli te dwa słowa, głównie przez wpływ swojego ojczystego języka. Po polsku mówimy po prostu „pożyczyć”, bez rozróżnienia kierunku działania. W angielskim kierunek ma znaczenie.
Na przykład zdanie:
Can you borrow me some money?
jest niepoprawne. Mimo, że zrozumiałe, dla native speakera zabrzmi dziwnie. Poprawna wersja to:
Can you lend me some money?
Borrow zawsze wymaga, aby podmiot był osobą, która coś bierze. Lend to działanie odwrotne, gdy dajemy coś komuś na określony czas.
Sytuacje, w których lepiej użyć innych wyrażeń
Choć lend i borrow są powszechnie używane, czasami w bardziej formalnych sytuacjach lepiej sprawdzają się inne konstrukcje. Zamiast:
Can I borrow your car?
Możesz powiedzieć:
Would it be possible for me to use your car?
Taka forma brzmi uprzejmiej, bardziej oficjalnie i jest często używana w kontekstach biznesowych czy podczas rozmów z osobami, których nie znamy zbyt dobrze.
Kiedy lepiej unikać zamieszania i być precyzyjnym?
Warto pamiętać, że w angielskim precyzja w wyrażaniu tego, kto pożycza, a kto bierze, jest bardzo istotna. Zwłaszcza gdy mówimy o większych kwotach pieniędzy, sprzęcie elektronicznym czy dokumentach, które mają znaczenie służbowe.
Zamiast ryzykować nieporozumienie, lepiej zadać pytanie jasno:
Could you lend me your laptop for a few hours?
lub
I’d like to borrow your laptop if that’s okay.
W ten sposób rozmowa przebiega sprawnie, bez konieczności dodatkowych wyjaśnień.
Jak nie pomylić lend i borrow?
Lend oznacza dawanie czegoś komuś na określony czas, a borrow branie czegoś od kogoś.
Zasada jest prosta, ale jak każdy niuans językowy wymaga praktyki. W codziennej komunikacji warto szczególnie zwrócić uwagę na to, jak native speakerzy posługują się tymi czasownikami. Dobrym sposobem na utrwalenie tej wiedzy jest czytanie dialogów w książkach czy oglądanie filmów po angielsku, zwracając uwagę właśnie na takie detale.
Przy każdej kolejnej rozmowie będzie Ci coraz łatwiej zdecydować, którego słowa użyć, a pożyczanie, przynajmniej językowo, stanie się o wiele prostsze.
